Tipperweekend

Politiemannen-van-de-Gamma, Mamma Mia meebrullen, onbekende handen op de ruit, leidingramptoerisme, spaghettioverschot, onze kingsize mezzanine en popcorn onder het bed van Joni: zo kan ik het weekend met onze tippers het beste samenvatten...

Dimitri de Zoveelste

Waar hij de mosterd blijft halen, weet ik niet, maar dat Dimitri Leue bevallen is van z'n tweeëntwintigste stuk staat wel vast. Het hoge aantal en het tempo waaraan hij ze afwerkt, doet mijn mond openvallen. Gelukkig zijn z'n onbevangen verbaal-barokke stijl en onnavolgbare vergelijkingen nog steeds de wol waarmee hij een voorstelling breit. En op kwaliteit boet hij ook niet in - integendeel - hij schaart telkens interessante mensen om zich heen. Je zou ze vakidioten kunnen noemen, mochten ze niet zo verrassend uit de hoek komen met hun kostuum-, decor- en muziekontwerpen.

Vrijdag komt het pasgeboren 'Armandus de Zoveelste' naar Waregem. Een oersprookje met 39 figuren, zoals HetPaleis zelf aankondigt. Gespeeld door acteurs om duimen en vingers bij af te likken: Warre Borgmans, Sien Eggers, Koen Van Impe (speelde heerlijk in 'De Idioot' van Laika, waarvoor hij terecht een prijs kreeg), Sus Slaets, An Miller en heel wat jong trappelend talent.

Tegen mei brengt de nu nog foetusvoorstelling 'De Marcellini's' stilaan wat weeën op gang. Samen met theatermaatje Bruno 'Sammy' Vandenbroeck speelt Leue eindelijk - de twee willen al jàren iets samen uitbroeden - een stuk over twee clowns.

Ik ben vol verwachting...

Rimpelrakkers




Lissabon staat bekend om z'n gele karaktervolle trams, maar eigenlijk zou ik een associatie met oude mompelende mannetjes beter vinden. Echt overal kom je ze tegen: kaartend in de winterse zon, zittend op hun vipplaats in de bus, flanerend op de markt,... Vooral dat laatste verbaasde mij, want op de plaatselijke markt zagen we vooral mannen hun toerke doen. Niet dat ze er echt winkelend uitzagen, het leek eerder op een groot café met de kraampjes als toog. Eén grote ontmoetingsplek onder het mom van boodschappen doen voor moeder de vrouw. Want die laatste heb ik nergens gezien.
Raar opkijken van jonge snaken als wij deden ze niet. Integendeel, we waren het excuus bij uitstek om hun beste Duits en bijhorende verleden op te halen. Niet dat we er zo veel van begrepen, maar met een knikje en een 'sin' plooiden ze hun rimpels tot een brede tandloze glimlach. Eigenlijk best gezellig, zo'n openluchtrusthuis...

Portugal

Ik knijp er even tussenuit: vijf dagen naar Portugal. Twee in Faro, twee in Lisboa city en dan nog twee halfjes wachtend op de luchthaven. Benieuwd hoe het weer er is, maar erg goed lijkt het niet. Regen en aardbevingen, heerlijk! Hopelijk kunnen we onszelf tussen de vlagen door gidsen naar de mooiste plekjes.
Het wordt natuurlijk ook een blij terugzien met Marie, nu es niet op Belgische bodem, maar wel in haar natuurlijke habitat. Na het blitsbezoek gaat het in zeven haasten vanuit Charleroi naar de chirofuif om mijn shift te gaan doen. "Op een dag vind je de fuif van je leven" op 7 februari in het OCN, tot dan!

Cirkel

Zeker een jaar was het geleden. Hoog tijd dus om er eentje bij te nemen. Mijn collectie ringen barst intussen haast uit z'n voegen, maar toch heb ik mezelf getrakteerd op een nieuwe toen de examens erop zaten. Niet onmiddellijk een die ik er met m'n ogen dicht zou uitpikken, maar toch iets specialer. Een grote matte bol en een kleinere gladde. Al kan ik dat schuursponsgewijs nog aanpassen.

PS: nieuwe bloghoofding...