Af!

Na dit, komt dit:


Opnieuw met een stolpplooi, maar deze keer netjes volgens een patroon uit de Knip. Alle lof voor de modellen, maar Jezus wat een vreemde matentabel. Nadat ik de lintmeter rond mezelf drapeerde, mat de tabel mij maatje vierenveertig aan. Een deuk in het zelfvertrouwen en een regelrechte schande - ik heb een dik gat, maar bijlange niet zó omvangrijk - maar aangezien naaiboekjes meestal een eigen logica hanteren, besloot ik dan maar de grote maat te maken. Opluchting én frustratie na het knippen en naaien, want de grootte bleek inderdaad overschat, maar dat bracht natuurlijk ook wat retouchewerk met zich mee. Niet onmiddellijk mijn grootste talent, dus ik heb de rits er verschillende keren terug uitgehaald en wat figuurnaden gestikt om de blazen op mijn poep eruit te foefelen. Maar uiteindelijk is de missie geslaagd: de jeansrok is een feit (al staat hij echt niet mooi op de foto). Eindelijk ook wel, want de rok die ik anders altijd draag, valt na vijf jaar bijna uit elkaar. Hopelijk gaat deze even lang mee...
Volgend plan: kleeeeeedje (dat belooft...)

Stap 1

Stof + patroon = kriebelende vingers om eraan te beginnen! Ik ben benieuwd (want dit gaat meer en meer richting overmoed...)


Pauze in de pauze



(Heel snel een foto vanuit Straatsburg - radio, tv en print netjes samengebald in één kiekje - van het crossmediale journalistentrio Jolien, Fanny en mezelf)
(O ja, all credits to Fanny voor de foto)

Pauze: Straatsburg

Vanaf morgen word ik even een Straatsburger. Ik ga voor/met school een week de journalist uithangen in de Franse stad. Dus op de blog houden we even onze adem in...
Tot gauw!

Roodrokje



We zijn op dreef: de rokjesfabriek heeft een nieuwe telg geworpen. Rood met bloemen, een smockboord bovenaan in de plaats van een rits en afgelijnd met een rood biaiske. Vorige zomer was dit project nog een half afgewerkt kleedje met tentneigingen, maar dat is bij deze mooi gecamoufleerd in een handig strandjupke.
Stand van zaken: nog een jeansrokje op de to do-lijst en daarna is het tijd voor het summum van project overmoed: het tweeënhalf bollen moeilijke jurkje. To be continued...