Kerstman in het kwadraat

Net toen ik dacht dat mijn giveaway-winnersgeluk helemaal verdwenen was, kaapte ik kort na elkaar twee straffe prijzen weg. Intussen heeft de post overuren geklopt en zijn de twee pakjes aangekomen. I like!

Bij Lightbluegrey zat ik al lang te azen op de lederen tasjes die Hetty maakte. Zo schoon! Toen er een giveaway aankwam, moest ik wel meedoen én kwam mijn naam dan nog uit meer dan honderd anderen. Als dat geen enorme portie geluk is? 


Intussen is het pakje aangekomen. Het tasje is nóg mooier dan ik me had voorgesteld, net als het lieve briefje erbij trouwens. Lucky me!

Voor kerst is net niet meer gelukt, maar er staat nog een kakelvers jaar te wachten om het tasje te gebruiken.

Vanuit het verre Dubai kwam ook de xl-giveaway van Curl Up naar hier. Via de tracker van Emirates Post kon ik volgen waar mijn pakketje zat. Van Dubai recht naar Brussel om dan hier in de brievenbus te eindigen. Een leukere suprise om 's avonds na het werk zo'n pakket met mysterieuze Arabische tekens te kunnen openen, da's zeker!



Op Elkes blog kreeg ik al een glimp van wat in mijn pakket zou zitten, maar dat kwam in real life stukken imposanter over.
- een ferme voorraad flockfiguren



- magneten van Petit Pan
love it! 
(ik breng vaak magneten mee van op vakantie en nu kan ik ook twee stijlvolle 'dubaise' exemplaren op de koelkast hangen) 

 - speldjes


- tweeënhalve meter retroastronauten van Michael Miller, wauw!





En opnieuw: een dikke dikke dankjewel, dames!

Date met cadeau

Na de geslaagde blind date in september breiden we er enkele weken terug een vervolg aan. Gent was deze keer de plaats van afspraak, waar ik met mijn ervaring van vijf jaar kotgenot Noëlla en Hendrikje én Arwen zou rondleiden. We startten met een xxxl-brunch in de Barista, waar ik voor ons vieren ging bestellen aan den bar en toen ik terugkwam een cadeautje op tafel zag liggen. Op geheel subtiele wijze had ik mijn verjaardag even laten vallen en dat was de dames blijkbaar niet ontgaan. Ik kreeg dus een papieren cadeautje "pour la mademoiselle" (de kreuken gingen er voor de foto helaas niet meer uit na een dagje verfrommeld wezen in mijn handtas, sorry!)


Over de verpakking alleen was ik eigenlijk al dolenthousiast. Helemaal authentiek gestempeld inclusief strik (onnodig te zeggen dat ik daar redelijk zot van ben?). In de papieren zak zaten nog dit:

Een tasje in een heerlijk Petit Panstofje. Eentje dat ik heerlijk mooi vind maar zelf (nog) niet heb in mijn stoffenkast: dé perfecte keuze dus van Hendrikje.

En in dat zakje zat een strikjesstempel, gegutst door Noëlla. Schot in de roos, want zelf heb ik mij nog nooit gewaagd aan stempelmaken. Een betere vorm dat het stikje kon ze ook niet kiezen. Het staat dan wel klein in de banner bovenaan, maar het begint meer en meer mijn blogherkenningspunt te worden.

Conclusie: heerlijke dag, heerlijke blogdames die mijn smaak al helemaal kennen én heerlijke Arwen (die in de Stoffenkamer als een echte pro aan de stofjes voelde en honderduit vertelde. Hendrikje, ik wil ze gerust eens een dagje lenen).

Merci madammen!

Blauw voor Babette

Kleine Babette is vandaag de ster van de dag op haar babyborrel. Ik tekende voor een cadeau op maat: een knuffelzacht gepersonaliseerd dekentje. Voor een baby met zo'n mooie naam (love it!) zwierde ik me met plezier achter mijn naaimachine.


Het deken is groot genoeg om kleine Babette tijdens deze koude kerstdagen warm in te duffelen en toch compact om makkelijk te kunnen meenemen.

Marie - cadeautjesopdrachtgeefster en hevige Babettefan - koos resoluut voor roze en temperde dat met een vleugje blauw. Dat blauw had ik er nooit zelf bij verzonnen, maar ik was aangenaam verrast door het resultaat.


In De Stoffenkamer vond ik hét blauw voor een perfecte match tussen paspel en flock...
... en samen met het geboortekaartje is het plaatje helemaal af.


Winters warm

Wat te doen als je maar blijft naaien en je eigen kleerkast echt wel té vol zit? Vul die van een ander!



Het mamaatje was de gelukkige :-). Een naaiende dochter blijkt toch wel handig te zijn, want ze vroeg en kreeg een winters warme jurk in een grof geweven stof. Die bleek trouwens nog niet zo makkelijk te vinden, net als de naam ervan. 

[La mama houdt het op bouclettestof, maar da's volgens mij echt geen deel van het klassieke stoffenjargon. Ik zou het eerder labelen als chanelstof. Klinkt toch ook een pak chiquer hé. Iemand het juiste antwoord?]

De stof zat gelukkig wel in het aanbod bij Artevelde in Gent en bleek heel populair: er zat maar 1,30 m meer over op de rol. De patroondelen schikken werd dus millimeterwerk. Uiteindelijk moesten alleen de mouwen aan stof inboeten en eindigden ze kort, terwijl een lange versie op het verlanglijstje stond. Maar met een warm wintertruitje en dito felle kousen is dat snel verholpen.




Het model komt uit Burda 10/2011 en is een jurk met twee figuurnaden over de hele lengte voor- en achteraan. Zes lange panden dus, met een kleine a-lijn langs onderen toe. Het ideale modelletje om mee te experimenteren qua vorm en stof. Ik weet dus al welk eentje er op mijn eigen to sew-lijstje zal komen. Maar niet voor er een extra kleerkast op mijn to buy-lijstje komt zeker :-)?

Aan en uit

Er zijn zo van die kleren die je kan blijven dragen: van het lijf naar de was en terug naar het lijf, met een korte pitstop op de strijkplank.


Dit tricotkleedje maakt ook een sterke kans om onder die categorie te vallen. Gemaakt met een overlock - wat een heerlijkheid! - en al helemaal goedgekeurd. Een eenvoudig model met plooitjes in de linkerflank, zachte stof van Den Beer en vooral heel comfortabel: niets bijzonders, maar meer moet dat soms niet zijn. Of toch, een specialleke voor mezelf: extra lange mouwen voor een ingeduffeld warm wintergevoel


En een bijpassend truitje in exact hetzelfde lichtblauw; lang leve de jarenlang gegroeide collectie in mijn kleerkast


(Erewoord: de zoom is perfect recht, maar schrok precies van mijn nieuwe schoentjes)

Het model is jurk 29 uit de Knip van december 2011. Bij een bedrukte stof zie je het gerimpelde stuk in de taille links niet echt, bij een effen stof dan weer wel. Dit patroon smeekt dus gewoon om verschillend versies :-).

Labelfestival

Kinderen die één knuffel bombarderen tot pluchen lieveling en die dan jaren mee op sleeptouw nemen? Ik was er ook zo eentje. Intussen al helemaal afgekickt maar zo'n superknuffel heeft toch z'n charme, vind ik.

Geen klassiek geknuffel voor baby Louie. Dat wist ik al nog voor hij geboren was. Broer Siebe heeft een collectie labeldoekjes die hij overal met zich meeneemt. Ook slapen kan alleen maar met alle doekjes in bed. De doekjesgewoonte van Siebe ging bij deze ook over naar Louie. Omdat ik wist dat er geen labeldoekjes zoals die van Siebe in de winkel te vinden waren, gaf ik Louie een handgemaakt exemplaar als geboortecadeau. Meteen ook het grote voordeel van naaien: de keuze van stof, materiaal en kleur zijn onbeperkt. Het labeldoekje bleek in de smaak te vallen, want onmiddellijk kreeg ik er een bestelling van vier extra bij. Met vijf doekjes is Louie dus gewapend voor levenslang labelgefriemel.

Lang leve de labels voor Louie:



Iets minder chaotisch ziet dat er zo uit. Vier (bijna) exacte labeldoekjes, klaar om helemaal platgeknuffeld, -gekwijld en -gesleept te worden. 





24!


Rolletje uil

Kleine Nora was nog een buikbewoner toen toekomstige tante Sien kwam polsen voor een geschikt cadeautje. In de jungle aan mogelijkheden bleek een dekentje bleek het beste idee te zijn. (Gecheckt bij het vorige babygeschenk-op-aanvraag: Noah ligt in Indonesië blijkbaar elke dag op zijn deken, dus praktisch gezien is dat een topcadeau).

Alles werd netjes op voorhand gemaakt, zodat de dag na Nora's geboorte al een rolletje uil in de materniteit werd bezorgd.


Voor de achterkant ging ik voor oranje fleece. Tante Sien koos het katoentje vooraan en ging virtueel shoppen. Ze viel voor de vrolijke bende uilen, die zowel voor een jongen als een meisje konden passen. Dat was dan ook de voorwaarde voor een geschikt geschenkje, want de baby viel tot dan toe nog in de onbesliste categorie m/v.


De uilen kregen onderaan een geel verlengstukje waar ook de naam van de baby mocht komen. Na een spannende smsjesreeks met de laatste keizersnede-updates bleek baby x Nora te zijn. Een hele mooie naam die ik met plezier in een zwierig retrolettertype op het dekentje flockte.


En zo kan Nora lekker warm ingeduffeld een uiltje knappen :-)

In the mix

Op de allerlaatste tropisch warme oktoberdag begon ik eraan te naaien, buiten in korte mouwtjes. Een eenvoudig grijs jurkje, meer hield het niet in. Dacht ik...


In mijn hoofd was het in een flits af, maar de figuurnaden hadden me goed liggen. Ik combineerde het bovenstukje van de jurk uit Knipmode 5/2011 met het zakloze rokdeel van dit teerbeminde exemplaar, wat helaas geen vlotte overgang tussen de twee opleverde. Figuurnaden in een patroon aanpassen, is geen koud kunstje. Met mijn nipte lap stof van anderhalve meter - gekocht voor een prikje op het stoffenspektakel - maakte ik het mezelf dan ook heel complex. Driedubbel redeneren, zen blijven en economisch knippen zorgden gelukkig voor de oplossing.



Bedoeling van dit basiskleedje is om de gijzemuisallures te verhelpen door helemaal los te gehen. Ik kan dus volledig in de mix gaan met een variatie van...

...schoenen




... striklocaties



... en kleuren


DIY * EHBO-tasje





Op aanvraag de tutorial voor het EHBO-tasje. Of ook: het EHBOedoetgeda?

1. nodig?
- een strookje rode flockfolie van 2cm x 8 cm en eentje van 2 cm x 10 cm
- een stuk velcro van 2 cm x 2 cm en eentje van 2 cm x 10 cm
- vlieseline of wattine
- lapje binnenstof van 14,5 cm x 31,5 cm
- lapje buitenstof van 14,5 cm x 31,5 cm
! knip naadwaarde naar keuze bij !
2. strijk vlieseline op de beide stoffen
3. geef op beide stoffen merkpuntjes op 11 cm en op 23 cm, hierop komen later de vouwlijnen
4. strijk de kortste strook flockfolie op 18 cm en op 3 cm van de rand (wie het kruisje liever in het midden wil, strijkt de flockfolie op 18 cm en in het midden van de stofbreedte)
5. stik het kleinste stukje velcro op de gestreken velcro
6. strijk de langste strook flockfolie tegen de langste strook velcro, kies voor de veiligheid niet-plakkende velcro
7. stik dat stuk flockfolie + velcro met een stevige zigzagsteek met de flockfoliekant op de goede kant van de stof
8. vouw beide zakjes met de goede stofkanten naar elkaar toe en naai ze allebei dicht
9. steek de zakjes - met de goede kanten naar elkaar - in elkaar en zorg dat de strook flockfolie ertussen zit
10. speld de zakjes samen, maar laat een keergat in het midden vrij
11. draai alles binnenstebuiten en duw de hoekjes mooi uit
12. het keergat blijft open, naai dat netjes en onzichtbaar dicht










Helemaal geschikt om op te vullen met pleisters, veiligheidsspelden, zalfjes, pilletjes en andere troostende spulletjes. Of om 40-plussers een hart onder de riem te steken :-)