Rimpelloze oma


Geen maat en geen merk. Ik denk dat het zelfs handgemaakt was, tientallen jaren geleden. Geen flauw idee ook welke oma dit gedragen heeft, maar ze had wel een neus voor frisse prints.
Blauw-wit-rood blijft ook deze zomer een hit, dus dit oudje was ongetwijfeld toen al een fashionqueen.



Het werd dus hoog tijd om de rommelmarktbuit van september te verwerken. Voor een prikje gekocht trouwens, dit kleedje. Ik denk dat ik met dat budget in een gewone winkel amper de knopen had kunnen kopen. Nu kreeg ik er acht plus een heel kleed eraan. (Doopsuikerbolletjes zijn trouwens ideaal om knopen in te bewaren).



Hoewel het een grootmoeder met ruime omvang bleek, was het wringen om het hele patroon uit het kleed te krijgen. Enkel achteraan liep de print oorspronkelijk al door.





Eigenlijk is haar derrière dus mooier - het patroon loopt beter door - dus mag ze met haar meest flatterende kant showen. Compleet met paspel voor wat extra pit en in een anti-strijk/kreukloze stof. Dat hadden ze goed gezien, in de jaren stillekes.

Groentje

Tijd voor het officiële babybezoek, want vlaggetjes in ziekenhuizen, da's nog niet voor echt hé.
Met een hoopje chirodames gingen we 'oooh's en 'aaah's lossen bij Aiko thuis.

Naast de gekochte cadeaus kreeg Aiko een eerste versie van een babyjurkje, gemaakt met deze gekregen hulplijn - dat boek had mij trouwens goed liggen, want ik heb de indruk dat het patroon van het jurkje aan de hals niet helemaal klopt - in een fris lentegroen.
Wetenschappelijk verantwoord gegokt voor de maat, dus hopelijk dartelt ze er deze zomer in rond.





Ten slotte kreeg Aiko er ook nog een labeldoekje bij, met bovenaan een strook voor geknisper. Bij gebrek aan professionele kreukfolie (bestaat dat?) opgevuld met repen ontvette chipszak. Niet slecht, maar ik zoek verder naar meer educatief verantwoord en lawaaierig materiaal.



Dat groentje slaat dus op mezelf, wat baby's en hun garderobe betreft. Compleet niet aan de orde voor mij en dus nul ervaring. Maar het zijn wel de ideale kledingstukken om te maken - klein, schattig en relatief snel klaar - dus ik denk dat ik mij daarin es ga verdiepen/verbeteren.

Blok

Ford had het vorige eeuw al door en werd de koning van de efficiëntie. Hij hakte de productie van z'n autofabriek in stukjes en gaf elke arbeider een eigen eenvoudige taak. Ik ging in een imaginaire fabriek van Ford aan de lopende band staan en maakte per blokpauze een deel van de kussens.
Pauze 1: uitmeten, pauze 2: tekenen + knippen, pauze 3: strijken, pauze 4: paspelband stikken,...



Supersimpel met paspel - dat ik eeeeindelijk heb getest en nu grote fan van ben - voor een extraatje aan de eenvoudige kussens.






Met een nieuw labeltje...



...en een knoop om een rij blokstoftekort te camoufleren




Dat Ford zijn personeel eigenlijk teamwork met een paardenbril liet doen, onging hem volledig. Zijn arbeiders werden er ongelukkig van omdat ze niet meer zagen welke toegevoegde waarde ze aan het eindresultaat konden geven. Bijna negentig jaar later is zijn systeem wél geniaal, vooral voor naaien met een krap timemanagement. De arbeidsvreugde is er helemaal: niets zo fijn als na een hele reeks pauzes het eindresultaat in bed te mogen leggen.



(Dat ik wel hou van blokjes, dat valt niet op zeker?)

Warme winterwanten



Januari met lente-allures en temperaturen met twee cijfers: ik verwacht echt geen streng winteroffensief meer. Maar omdat het restje bontstof van deze pantoffeltjes al sinds november lag te lachen en er binnenkort een citytrip naar het (koudere?) Dublin op het programma staan, waagde ik mij aan wanten.



Oerklassieke wanten: vier vingers samen en de duim op een vipplaats.



Supereenvoudig om te maken - alleen veel gepluis en gestof met dat nepbont. En met een leuke extra, want de wanten zijn ook binnenstebuiten draagbaar.




Cadeau voor mezelf

omdat ik mezelf even getrakteerd heb voor kerst & nieuw
omdat ik niet aan de Vermiljoenstofjes kon weerstaan
omdat ik nu leuke vooruitzichten heb voor na de blok/examens
omdat ik stiekem stofverslaafd ben
omdat ik vanaf nu moet ophouden met roze en paarse stoffen te kopen
omdat ik de Barbiespeldjes voor een prikje kon kopen
omdat ik fleece supergezellig en op-en-top winter vind
omdat dit alles gewoon de max is?