Bloemenmeisje

Drie maanden geleden leefde ik me al 'assorti' uit door Mirtes geboortevlagjes en donsdekentje kleurgewijs te laten matchen met het kaartje. Voor haar babyborrel wou ik een gepast cadeautje geven en kon zo het assortilevel nog es de hoogte injagen.
Groene en blauwe bloemetjes voeren de hoofdtoon op het geboortekaartje. Ik koos voor de groene, haalde een al lang op voorhand gekocht passend stofje boven en voegde er met de roze knoopjes en biais een extra snuifje 'meisje' aan toe. 




Het resultaat was een gevoerd zomerjurkje met knoopsluiting op de schouders en een stolpplooi in het midden.



Samen met de roze vriend overwon ik ook bij deze mijn knoopsgatenangst, want dat had ik tot nu toe altijd vermeden. Helemaal onterecht, zo snap ik nu. 



 En Mirte? Die ziet eruit om op te eten in haar nieuwe bloemenoutfitje.


Madeliefjes in de nacht


"Dit wil ik ook", dacht ik toen ik deze racerback dress zag. Ik prikte de foto op pinterest en zoals vaak bleef het daar ook bij. Tot ik een lapje heerlijk zachte Daisy in mijn virtuele winkelmandje mikte en bijpassende boordstof ging kopen in Gent. Basismateriaal: check.



Het patroon van het kleedje is bestemd voor kleine dametjes: van één- tot achtjarigen om precies te zijn. Hoe goed ik ook mijn best zou doen, ik krijg in dat maatje maximaal één bil gewrongen. Zelf tekenen dus met een bestaand topje als basis. Patroon: check.



Of toch niet helemaal... Bij het rugpand maakte ik - helemaal niet volgens plan - een eigen versie van de racerback. Mijn stof was beperkt, dus ik moest slim schikken om alles uit mijn lapje te krijgen. Ik vond het dan ook een geniale zet van mezelf om de rimpels in het korte bovenstukje te maken in de plaats van het onderste stuk. Klopt natuurlijk niet, want dan kon de halsboord er niet meer netjes aan. Goed, een piramidegeïnspireerde knipingreep later lukte dat wel, maar ik kreeg een lichte blaas in ruil. Tjah... Ook de mouwuitsnijdingen bleken bij nader inzien niet echt racerachtig te zijn, maar dat doe ik wel opnieuw als ik ooit es tijd te veel heb (lees: niet).



Maar verder ben ik in de wolken met mijn nieuwe jurk. Streelzachte stof en in een zuchtje klaar. Ik heb bovendien ook ruim getekend waardoor ze losjes en gemakkelijk zit. Ideaal om in te spelen eigenlijk, wat ook de hoofdactiviteit van de bedoelde één- tot achtjarige dametjes is. Tot die leeftijdscategorie behoor ik al jàren niet meer, dus doop ik dit om tot mijn nieuwe slaapkleedje.




XL voor XS

Beestig, praktisch en persoonlijk. Dat wou ze graag. En of ik dat naaigewijs in een geboortecadeau kon samenvatten? Ik kreeg de vraag van een fiere meter in spé die een uniek geschenkje wilde voor het kindje-op-komst. De naam van de buikbaby werd mij ingefluisterd en ook het thema was helemaal duidelijk. Om de puntjes op de i te zetten, koppelden we het nuttige aan het aangename en planden we een etentje in Gent. Maar net die dag maakte Noah zijn entree in de wereld. Hij verraste met zijn snelheid door een goeie maand te vroeg te komen. Noah was xs: extra small, maar ook extra snel en extra schattig. 

Hem in levende lijve bewonderen kreeg dus even voorrang op zijn cadeau, maar een kleine maand later - het moment waarop hij eigenlijk echt had geboren moeten worden - is het helemaal af. Noahs meter had graag iets waaraan hij zich kon hechten en wat hij niet onmiddellijk zou ontgroeien. Met een zacht speeldeken van 1,5 m op 1,25 m zal dat laatste niet snel gebeuren. Omgerekend past Noah met zijn kleine lijfje er een goeie vijftien keer op, dus dat zit safe.


Kleine Noah woont nu nog even in België, maar heeft eigenlijk zijn eigen kamertje in Indonesië. Dat is toepasselijk gepimpt met olifanten, giraffen en aapjes op de muur. Een beestige stof voor zijn speeldeken kon dus niet ontbreken en het werden de vrolijke olifanten van Kokka.  



Mijn collectie lintjes kwam van pas om een reeks kriebel- en voelstrookjes te voorzien. Ook mijn eigen labeltje mocht mee in de rij en zal binnenkort niet veilig zijn voor nieuwsgierige minivingertjes.



De achterkant van het speeldeken werd blauwe sponsfleece: babyproof, streelzacht en niet te warm voor het hete Indonesië. Ik haalde mijn beste naaiwerkskills uit en naaide  met de hand een olifant om het grote blauwe vlak wat te breken.


Aan de zijkant kwamen vier ronde olifantenbolletjes met badstof aan de achterkant. Al een geluk dat Noah niet Jean-Baptiste heet of heel de rand hing vol :-).


Et voilà, nu hopen dat Noah er veel aan zal hebben. Ik ben in elk geval in de wolken dat er vanaf nu 11436 kilometer verder op de wereld ook een stukje Les Mademoiselles te vinden is.