Berlijn












(en toen besloot het geheugenkaartje op zondag een error te geven en resten van de culturele Berlijnse highlights enkel mental pictures)

Framboos en oranje

Ik hoopte op een winterprik. Niet omdat ik hou van pijnlijke sneeuwperikelen op de weg, maar wel omdat de lente al in de lucht hing toen ik deze warme winterse jurk eind januari nog last minute afwerkte. En zie, ik kreeg wat ik wou: temperaturen die flirten met het vriespunt. Ideaal dus om dit frambooskleurige naaisel nog een goeie maand te kunnen dragen.

Om het komende voorjaar niet helemaal buitenspel te zetten, zocht ik er wel felle oranje kousen bij. Het mag al es knallen, toch? (Dat ik eigenlijk de jurk een contrasterend paspelbandje wilde geven en een week lang met een stukje stof rondgelopen heb om dé perfecte kleur te vinden, maar ik nergens 100% blij van werd en ik uiteindelijk dus totaal niet kon kiezen en het paspelbandplan dan maar liet vallen om dus te eindigen met - alweer - een jurk in één effen kleur en dan maar de kousen het kleurrijke accent voor hun rekening liet nemen, dat laten we even buiten beschouwing.)


Over hoe deze jurk geworden is tot wat ie nu is, kan ik een boompje opzetten. Het uitgangspunt is een patroon uit Burda 10/2011 - net hetzelfde als deze jurk maar eigenlijk totaal onherkenbaar - met een kraagje gebaseerd op de New Look 6000. Een heerlijk mooi patroon, dat ik in detail bestudeerde om er dan mijn eigen versie van te brouwen. Om de puntjes op de i te zetten, naaide ik er niet één maar wel twee knopen aan.



De nepzakjes liet ik uit de lange figuurnaad piepen. Allebei kregen ze ook een gestoffeerde knoop. Niet in een contrasterende kleur - wegens kiesstress dus - maar eigenlijk vind ik het zo ook wel mooi.


De rits stak ik eens niet in het rugpand, maar wel in de zijnaad. Veel blinder én netjes gecamoufleerd, want het lipje van de rits zit net verstopt onder mijn oksel - als je goed kijkt.



Dat ik mijn volle-kleerkast-syndroom compleet negeer en een nieuw favoriet patroon heb om ook zomerversies mee te maken, maakt deze oranje framboos helemaal happy :-)!

O ja, met dank aan het omaatje voor het blind naaien van mijn zoom, want da's niet onmiddellijk mijn afdeling qua kunde en geduld.

Warme astronauten

Dat de winterprik eigenlijk over z'n piek heen is en februari stilaan naar lente begint te ruiken, dat verzwijgen we eventjes. Dat de opwarmende taak van zachte dekentjes er bijna opzit, dat laten we ook even links liggen.




Dit gekregen stofje alle eer aandoen leek mij het beste in dekentjesvorm. Met een warm schaapje en rode paspel was dat - op het pluizenopruimen achteraf - snel gefikst.



Knus, retro en vooral... helemaal van mij!